کلیه مطالب این سایت فاقد اعتبار و از رده خارج است. تعطیل کامل

ارزیابی و مقایسه برآورد میزان رسوب سطح جاده جنگلی توسط دو مدل WARSEM وSEDMODL

در سطح جهانی پس از دهه‌ های 60 و 70 میلادی علاوه بر ارزیابی‌ها و مطالعات فنی و اقتصادی برای پروژه‌های عمرانی از جمله راه‌سازی، ارزیابی زیست محیطی آغاز گردید. اما در کشور ما جز در سال‌های اخیر توجه چندانی به شناخت و ارزیابی‌ پیامد‌های اجتماعی – اقتصادی و زیست محیطی نشده است. با توجه به اینکه انجام ارزیابی زیست محیطی پروژه‌های راه‌سازی باعث شناخت و پیش‌بینی هرچه دقیق‌تر پیامد‌ها و اثرات اجرای این پروژها بر جوانب مختلف اجتماعی- اقتصادی وبه خصوص محیط‌های طبیعی، گیاهی، جانوری، آب، خاک و هوا گزینه‌‌های مناسب‌تر برای کاهش این اثرات نامطلوب را ارائه می کند و برنامه‌های مدیریت و پایش زیست‌محیطی را مد نظر قرار می‌دهد (بی نام،1386).

جنگل‌های پهن برگ مناطق معتدله دارای اهمیت فراوانی از جهت بهبود كیفیت آب و تولید چوب هستند. برای دسترسی و مدیریت هر چه بهتر این جنگل‌ها وجود جاده‌های جنگلی ضروری بوده ولی از طرفی جاده‌های جنگلی با عملكرد اكولوژیكی و هیدرولوژیكی این جنگل‌ها در تضاد می‌باشد. جاده‌های جنگلی باعث به هم خوردن مسیر و سرعت آب‌های سطحی و زیر سطحی شده و سبب تغییر الگوی توزیع آب می شوند. افزایش سرعت رواناب در سطح جاده‌ها و كاهش پوشش گیاهی باعث تولید رسوب و انتقال آن به آبراهه‌های پایین دست شده و در نتیجه باعث آلودگی منابع و زیستگاه‌های آبی می‌شود (راهبری سی سخت و عبدی، 1389). هدر رفت خاک پدیده‌ای است که در صورت بروز در هر منطقه‌، حاصلخیزی خاک، دوام و پایداری ابنیه فنی و سازه‌های مختلف، پایداری دیواره‌های خاکی، کیفیت منابع آب سطحی، توازن بوم شناختی و منظره طبیعت را به مخاطره می‌اندازد (پارساخو 1391).

طراحی سطح جاده های جنگلی از اهمیت ویژهای برخوردار است به طوری که درجاده های تثبیت نشده سطح جاده پتانسیل تولید رسوب بالایی دارد، عبور و مرور وسایل نقلیه باعث خرد شدن مواد سطحی جاده می‌شود و آن‌ ها را به ذرات ریز قابل حمل تبدیل می کند. همچنین رد چرخ‌های وسایل نقلیه افزایش میزان فرسایش و حمل رسوبات را به دنبال دارد تمرکز آب در این مکان‌ها باعث افزایش انرژی رواناب و قدرت جریان رواناب شده و قدرت حمل ذرات درشت را افزایش می‌دهد، تناوب عملیات حفاظتی و نگهداری جاده نیز می‌تواند در افزایش و یا کاهش میزان تولید رسوب از سطح جاده‌ها موثر باشد عملیات مسطح سازی جاده می‌تواند مکان‌های تجمع هرز آب (شیارها و رد چرخ‌ها) را از بین ببرد و فرسایش را کاهش دهد. اما از طرف دیگر باعث خرد شدن مواد سخت سطح جاده شده و آن‌ ها را به ذرات ریز قابل حمل تبدیل می‌کند(بهزادفر،1383). سطح جاده می‌تواند به شکلی طراحی شود که شیب داخلی یا شیب خارجی داشته باشد و یا به شکل گرده ماهی باشد جاده‌هایی که دارای شیب داخلی هستند رواناب را به سمت جوی کناری هدایت می‌کنند در حالی شیب بیرونی رواناب را به سمت دیواره خاکریزی هدایت می‌کند و شکل گرده ماهی تلفیقی از دو عمل بالا را انجام می‌دهد تا رواناب کمتری در سطح جاده جریان داشته باشد (ارهان کاسکن، 2012).

جاده‌های جنگلی تاثیر زیادی روی آب و منابع آبی وتولید رسوب دارند به همین جهت می‌توان با شناسایی بخش‌هایی از جاده که توان تولید رسوب بالایی را دارند این اثرات را به مقدار زیادی کاهش داد. تا کنون مدیران جنگل نتوانستند رسوب جاده جنگلی را اندازه‌گیری کنند ولی امروزه به کمک متغیرهایی نظیر خصوصیات مواد سطحی جاده، شدت ترافیک، شیب، روش ساخت جاده و بارندگی می‌توان تولید رسوب را مدل سازی واز آن در جهت احیا و نگهداری جاده‌های جنگلی استفاده نمود (بهزادفر،1383).

1-1-1- مسأله

فرسایش آبی یک فرایندی طبیعی است که طی آن ذرات خاک در اثر برخورد قطرات باران از بستر اصلی خود جدا شده و به کمک رواناب به مکانی دیگر حمل می‌شوند(هدر رفت خاک).کاهش توان تولید مزارع، جنگل‌ها و مراتع فقط بخشی از مسئله تاسف بار فرسایش را بازگو می کند. ذرات خاک شسته شده و یا باد رفته از مناطق فرسایشی

خرید اینترنتی فایل کامل :

بعداً در جای دیگر مانند اراضی پست مجاور رودخانه‌ها و نهر‌ها و یا در مخازن ته نشین می‌شوند. مواد خاکی جابجا شده سبب آلودگی آب و هوا شده و هزینه سنگین اقتصادی و اجتماعی را در جامعه به دنبال خواهد داشت. خوشبختانه دهه‌ های اخیر پیشرفت‌های زیادی در فهم سازوکار فرسایش و ابداع روش‌هایی که می توانند به طور موثر و توجیه پذیر از جنبه اقتصادی هدر رفت خاک را در اکثر موارد مهار کنند، صورت گرفته است.در گذشته طراحی شبکه جاده بستگی زیادی به مسائل اجتماعی و اقتصادی داشته است، در سالهای اخیر نحوه نگهداری ساختمان جاده‌های جنگلی، وضعیت رسوبدهی جاده‌ها، حجم ترافیک، آلودگی صوتی و تنوع زیستی گیاهان و جانوران حاشیه جاده مورد بحث و بررسی محققین قرار گرفته است(آکای و همکاران، 2007)[1] وجود جاده‌ها و اهمیت آن‌ ها در جنگل ضروری و غیر قابل اجتناب است استقرار جاده در جنگل خسارت‌هایی را به اکوسیستم جنگل وارد می‌کند که غیر قابل محاسبه است رسوب تولیدی ناشی از احداث جاده موجب از دست رفتن خاک و مانع از استقرار گونه‌های گیاهی جنگلی می شود(خلیل پور و حسینی ، 2008)[2].

مدیریت اقتصادی جاده‌های جنگلی نه تنها شامل مدیریت هزینه‌های کل جاده بلکه شامل مدیریت هزینه‌های خسارت زیست محیطی ایجاد شده طی مراحل ساخت جاده و استفاده از آن نیز می شود. همچنین کارایی وسایل سنگین جاده‌‌سازی بایستی مورد مطالعه قرار گیرد تا از بهترین آن‌ها برای ساخت جاده استفاده گردد(پارساخو و همکاران، 2009). در یک جاده با میزان فاکتور ترافیک بالا معمولاً کیفیت مواد روسازی به کار رفته خوب است و در نتیجه تولید رسوب کاهش مییابد(آکای و همکاران، 2007). مدلهای مختلفی برای پیش بینی میزان رسوب دهی وجود دارد که میتوانند به کارشناسان جهت پیش‌بینی میزان تولید رسوب در جاده‌های جنگلی کمک کنند. هم چنین به منظور تجزیه و تحلیل طرح سیستم زهكشی عرضی و كاستن از حجم تحویل رسوب حاصل از جاده‌های جنگلی به رودخانه، نرم افزارها و مدل‌های مختلفی طراحی شده است(آکای وسیسان، 2005)[3]. مدلهای مختلفی مانند[4]WEPP،SEDMODL ، STJ-EROS،WARSEM، [5]FROSAM، CULSEDو … برای پیش بینی میزان رسوبدهی وجود دارد که میتوانند به کارشناسان جهت پیش بینی میزان تولید رسوب در جادههای جنگلی کمک کنند. در این مطالعه ازمدلهای پیش بینی تولید رسوب WARSEM[6] و SEDMODL برای تخمین میزان متوسط سالیانه تولید رسوب در جادههای جنگلی استفاده شد. مدلهای مذکور، یک برنامة مدلسازی مبتنی بر [7]GIS هستند که توسط شرکتهای خصوصی در ایالات متحده آمریکا و با همکاری انجمن ملی بهسازی هوا و رودخانه توسعه پیدا کردند(داف وهمکاران2010 ). این مدلها قسمت هایی از یک جاده با پتانسیل رسوبدهی بالا در یک حوزة آبخیز را معین و مشخص می کنند. وضعیت دوری و نزدیکی جادهها به شبکة رودخانه، توسط داده های مکانی سنجیده می شود. به منظور افزایش اعتبار مدل، اغلب مجموعه ای از مشخصات مهم جاده مانند نوع کاربری، وضعیت روسازی، پهنای جاده، زمان ساخت، ارتفاع شیروانی خاکبرداری و شیب جاده به مدل اضافه می شود. مدل فرسایش سطح جاده واشنگتن توسط گروه منابع طبیعی واشنگتن طراحی شده است(داف وهمکاران2010 ). این برنامه قادر است فرایند رسوبگذاری و زهکشی را از یک حوزة آبخیز پهناور گرفته تا یک قسمت کوچک از جاده مدلسازی کند. به کمک این مدل میتوان یک برنامه دراز مدت برای مدیریت پایدار جاده تدوین نمود. در تحقیق حاضر، هر دو مدل یاد شده جهت برآورد نرخ رسوب تولیدی توسط سطح جاده جنگلی مورد استفاده قرار گرفته و نتایج حاصل از آنها با یکدیگر مقایسه گردید. دانستن این مطلب می تواند درتعمیر و نگهداری جاده های جنگلی به نحوی كه میزان رسوب تولیدی به حداقل برسد، به مدیران و طراحان این جاده‌ها كمك كند.

Akay-1

Khalilpor and Hosseini-2

Akay and Sessions-3

Water Erosion Prediction Project -4

Forest Road Sediment Assessment Methodology-5

Washington Road Surface Erosion Model -6

Geographical information system-7

موضوعات: بدون موضوع

پنجشنبه 7 مرداد 1400

نظر دهید »

افزایش راندمان جداسازی پروتئین آرد گندم از نشاسته با روش فیزیکی و با کمک آنزیم ها

غلات میوه های علفی زراعی از خانواده تک لپه ای گرامینه[2] هستند. غلات عمده شامل گندم، جو، یولاف، چاودار، برنج، ذرت، سورگوم و ارزن می باشند. بطورکلی به رنگ های قهوهای، طلایی کهربایی و سفید مشاهده میگردند]4[.

1-1-1- گندم

2-1-1- ترکیبات گندم

1-1-2-1-کربوهیدرات

بیشترین ترکیب در گندم را نشاسته شامل می شود که اکثراً در قسمت آندوسپرم قرار دارد. نشاسته گندم شامل پلیمرهای گلوکز، آمیلوز و آمیلوپکتین میباشد. آمیلوز پلیمر خطی است و از واحدهای گلوکز که توسط پیوند (4-1) α به هم متصل شده اند، تشکیل شده است. در مقابل آمیلوپکتین منشعب تر است و علاوه بر پیوند (4-1) α در ناحیه شاخه پیوند (6-1) α نیز داراست. آمیلوز و آمیلوپکتین به ترتیب 28 تا 25 درصد و 75 تا 72 درصد نشاسته گندم را شامل میشوند]2و3[.

1 – Non starch polysaccharide

2 – Arabinoxylane

-3 Pantosan

2-2-1-1- پروتئین

از نظر ساختمانی پروتئینها، پلیمرهای طبیعی هستند که در تمام موجودات زنده یافت میشوند و از اسیدهای آمینه که با پیوندهای پپتیدی به یکدیگر متصل شده اند، بوجود میآیند. تمامی اسیدهای آمینه دارای گروه های اسیدی و آمینی هستند که تفاوتشان در گروه جانبی میباشد. ساختمان تمامی پروتئینها از جهتی به یکدیگر شبیه است. نخستین عامل تفاوت بین پروتئینها نحوه قرار گرفتن اسیدهای آمینه یا ساختمان اول آنها میباشد. برای مشخص شدن تفاوتهای بیشتر باید به ساختمان های دوم و سوم پروتئین مراجعه نمود. اسکلت یک پروتئین تا حدودی قابل انعطاف است و می تواند به صورت پیچ خورده در آید. گروه های سولفیدریل در اسید آمینه سیستئین[1] از جمله گروه های فعال میباشند و میتوانند با دیگر گروه های سولفیدی موجود بر روی اسید آمینه سیستئین واکنش داده و تشکیل باند دی سولفیدی دهند. در ارتباط با ساختمان چهارم پروتئینها انواع پیوندها را میتوان مشاهده کرد که برخی ضعیف و برخی قوی میباشند. از جمله این پیوندها، پیوند یونی و پیوند هیدروژنی را میتوان نام برد. از دیگر انواع پیوند، پیوند هیدروفوبیک را باید نام برد که با این پیوند دوزنجیره جانبی هیدروفوب بواسطه نیروی واندروالس به یکدیگر متصل میشوند]2،9و13[.

پروتئین غلات به چهار دسته تقسیم می شوند:

آلبومین[2]: که در آب محلول هستند و تحت تأثیر حرارت منعقد میشوند. سفیده تخم مرغ یک نمونه بارز آن است.

گلوبولین[3]: در آب خالص نامحلول اما در محلول رقیق نمکی محلول میباشد. در صورتی که غلظت نمک در محلول بسیار زیاد باشد، گلوبولین در محلول نمکی نامحلول خواهد بود.

پرولامین[4]: در الکل اتیلیک 70 درصد محلول میباشد.

گلوتنین[5]: این دسته در اسید و باز دقیق محلولاند.

اکثر پروتئینهایی که از نظر فیزیولوژیک فعال محسوب میشوند از دسته آلبومینها و گلوبولینها به شمار میآیند. در غلات این دو دسته از نظر تغذیه ای توازن مناسبتری از نظر اسیدهای آمینه دارا‌هستند. آنها حاوی میزان بالایی لیزین[6]، تریپتوفان[7] و متیونین[8] میباشند که در غلات نسبتاً کم مقدار هستند. پرولامین [9] و گلوتلین پروتئینهای ذخیرهای غلات هستند که در هنگام جوانه زنی مورد استفاده قرار میگیرند.

خرید اینترنتی فایل کامل :

در صورتی که مقدار پروتئین گندم کم باشد، آلبومین و گلوبولین درصد قابل توجهی از کل پروتئین را تشکیل می دهند و اگر مقدار پروتئین گندم درصد بالایی باشد، این دو جزء درصد کمی از کل پروتئین را به خود اختصاص خواهند داد. در واقع گندم کم پروتئین در مقایسه با انواع با پروتئین بالا، دارای گلیادین و گلوتنین کمتری هستند. مقدار پروتئین گندم متغیر است و تحت تأثیر عواملی هم چون عوامل ژنتیکی، عوامل محیطی از قبیل ازت موجود در خاک، خشکسالی یا سرمازدگی قرار میگیرد.

در میان انواع آرد حاصل از غلات تنها آرد گندم است که توانایی تشکیل خمیر چسبنده و قوی که گاز را در خود نگه می دارد و تولید محصولات سبک و متخلخل می نماید را داراست. خاصیت نانوائی آرد گندم بدلیل پروتئین آن و بصورت دقیق‌تر گلوتن[10] آن می باشد. این پروتئینها از دسته پروتئینهای ذخیرهای بوده و بدلیل عدم حلالیت در آب براحتی می توان آن را از سایر اجزا جدا نمود. گلوتن از دو گروه عمده گلیادین[11] و گلوتنین (که به ترتیب از نوع پرولامین و گلوتلین هستند) تشکیل شده است. این دو گروه را می توان براحتی با حل نمودن گلوتن در اسید رقیق و افزودن الکل اتیلیک به منظور تهیه محلول 70 درصد الکل و درنهایت خنثی سازی اسید با باز از یکدیگر جدا نمود. بعد از گذشت مدت زمان مناسب در دمای 4 درجه سانتیگراد گلوتنین رسوب نموده و گلیادین در محلول باقی میماند. گلیادین دارای وزن ملکولی بالائی بوده و عامل قوام و چسبندگی خمیر است که به هنگام مرطوب شدن شدیداً سفت و چسبناک می شود. این در حالی است که گلوتنین از دسته پروتئینهای هتروژن است، از نظر خصوصیات فیزیکی چسبنده نبوده ولی دارای خاصیت ارتجاعی میباشد و به خمیر خاصیت مقاومت در مقابل کشش و انبساط را میدهد. گلوتن حاوی 35 درصد گلوتامیک اسید به فرم آمیدی یعنی گلوتامین و 14 درصد پرولین می باشد] 4،2و39[.

1-1-2-3- لیپید

لیپیدآرد گندم به دو دستهی لیپید آزاد و لیپید باند شده تقسیم می شود که هر دو دسته شامل ترکیبات قطبی و غیرقطبی می باشند. ترکیبات قطبی شامل گلیکولیپید و فسفولیپید هستند و تری گلیسریدها ترکیبات اصلی لیپیدهای غیرقطبی را شامل می شود]11و34[.

2-1- گلوتن

گلوتن دسته بزرگی از پروتئینهای ذخیرهای گندم را تشکیل می دهد که از لحاظ تولید و مصرف در جهان پس از پروتئین سویا، دومین پروتئین گیاهی مهم به شمار میرود. جهت کیفیت مناسب نان باید بین ویسکوزیته و الاستیسیته گلوتن تعادل مناسب برقرار باشد. گلوتنی که به میزان مناسب الاستیک نیست، موجب کم شدن حجم قرص نان می شود. از طرفی وقتی الاستیسیته زیاد باشد از انبساط سلول های گازی خمیر جلوگیری کرده و حجم قرص پایین خواهد بود. خواص الاستیسیته خمیر به پلیمرهای گلوتنین نسبت داده شده است در صورتی که گلیادین عامل ویسکوز کردن خمیر می باشد]31و 51[.

بدلیل خصوصیات منحصر به فرد گلوتن در آرد گندم، از خمیر آرد گندم در تهیه محصولات غذایی به خصوص محصولات نانوایی استفاده فراوان می شود. گلوتن گندم خاصیت تشکیل یک توده ویسکوالاستیک را دارد که تعادلی بین قابلیت کشش پذیری[1] و ارتجاع پذیری[2] میباشد.

در حین مخلوط کردن آب و آرد، گلوتن تشکیل یک شبکه ویسکوالاستیک و چسبنده را میدهد که توانایی نگه داری گاز تولید شده در حین تخمیر را داراست و ساختار حجیم نان بعد از پخت را باعث می شود. بنابراین کیفیت محصول تولید شده تحت تأثیر مقدار و کیفیت پروتئین آرد میباشد به طوری که خمیر با خصوصیت الاستیک بالا برای تهیه نان و خمیر با خصوصیات ارتجاع پذیری بالا برای تهیه کیک و شیرینی بکار میرود ]45 و51[.

2 – Extensibility

3 – Elasticity

4 – Cysteine

1 – Albumin

2 – Globulin

3 – Prolamine

4 – Glutenin

5 – Lysine

6 – Tryptophan

7 – Mtyonine

8 – Prolamine

9- Gluten

1- Gliadin

1 – Staple food

2 – Gramineae

موضوعات: بدون موضوع

پنجشنبه 7 مرداد 1400

نظر دهید »

بررسی اتیولوژی بیماری زردی نخود و تعیین مقاومت ارقام متداول در استان لرستان

حبوبات دانه‌های خشک خوراکی هستند که به خانواده بقولات تعلق دارند. بذور رسیده و خشک حبوبات دارای ارزش غذایی زیاد و قابلیت نگهداری خوبی هستند و یکی از مهمترین منابع غذایی ‌سرشار ‎از‌‌‌‌‌ پروتئین می‌باشند (باقری و همکاران، 1376). پس از غلات، دومین منبع مهم غذایی بشر، حبوبات است. این گیاهان متعلق به خانواده‌ی بقولات (Fabaceae) و زیرخانواده پروانه‌آسایان (Papilionoidea) هستند (کوچکی و بنایان اول، 1386). حبوبات با بر آوردن نیازهای پروتئینی انسان و در نتیجه کاهش فشار بر چراگاه‌های طبیعی برای تولید پروتئین‌های دامی، نقش انکار ناپذیری در حفظ اکوسیستم های طبیعی دارند. نخود با نام علمی Cicer aritinum L گیاهی است که علاوه بر تأمین پروتئین گیاهی، توانایی افزایش حاصلخیزی خاک را دارد که نیاز به مصرف کود شیمیایی و سموم دفع آفات را به حداقل می‌رساند (امینی زاده و همکاران، 1392).

حبوبات به دلیل پروتئین بالا و اسیدهای آمینه ضروری محصولات زراعی مهمی هستند دانه حبوبات در مقایسه با غلات محتوی پروتئین بیشتری است. مقدار پروتئین موجود در بذور حبوبات (25-20%) در مقایسه با غلات (10-6%) است. حبوبات به طور معمول سرشار از پروتئین، کربوهیدرات‌های پیچیده، فیبر و مقدار کمی روغن هستند (Akibode, 2011). همچنین مقدار پروتئین موجود در دانه حبوبات 10‌تا‌20 برابر بیشتر از پروتئین موجود در گیاهان غده‌ای بوده، درحال حاضر حدود 90 درصد از کالری ‌‌و ‌75 درصد از پروتئین مورد نیاز انسان از منابع گیاهی تامین می‌شود که در این میان حبوبات نقش مهمی را دارا می‌باشد (مجنون حسینی، 1387). این گیاهان منبع مهم ویتامین‌هایی مانند ریبوفلاوین، ویتامین ب و کاروتن هستند و از لحاظ اسیدهای آمینه ضروری مخصوصاً لیزین، که کمبود آن در غلات وجود دارد غنی هستند. از طرف دیگر با توجه به توانایی تثبیت ازت در این گیاهان قرار‌دادن آنها در تناوب زراعی به پایداری سیستم‌های زراعی کمک می‌کند (Singh et al.,1989).

حدود 680 هزار هكتار معادل 6/5 درصد از اراضی محصولات سالانه برداشت شده در سال زراعی 90- 1389 به حبوبات اختصاص یافته است. از این مقدار نخود 3/61 درصد، از سطح برداشت را به خود اختصاص داده است. استان لرستان با تولید 80 هزار و 955 تن نخود مقام نخست تولید کشور را دارد (آمارنامه کشاورزی، 1390-1389‌).

نخود یکی از مهمترین محصولات در حال رشد در ایران و جهان است اما عملکرد و کیفیت نخود تحت تاثیر پژمردگی ناشی ازFusarium oxysporum. Schl. f. sp. ciceri (Padw) Matuo & K. Sato قرار می‌گیرد. کاهش عملکرد نخود به علت پژمردگی ناشی از قارچ فوزاریوم تا 90 درصد گزارش شده است. این بیماری تقریباً در تمام مناطق زیر‌کشت حبوبات از جمله، شبه قاره هند، ایران، پرو، سوریه ، اتیوپی مکزیک، اسپانیا، تونس، ترکیه و آمریکا شایع است (Lal and Datta, 2013). کاهش عملکرد نخود به علت پژمردگی فوزاریومی در هند و اسپانیا 10درصد، در تونس 40 درصد و در ایران 17درصد گزارش شده است (Karimi et al.,2012). پژمرده و زرد شدن برگ‌ها، ضعف بوته، کاهش تعداد غلاف، کوچک ماندن دانه‌‌ها و در نتیجه کاهش محصول از نشانه‌های این بیماری هستند. عامل بیماری قارچ خاکزاد F. oxysporum f. sp. ciceri است. خسارت این بیماری در بعضی از مزارع اطراف مراغه تا ۸۰ درصد گزارش شده است (ولادی و همکاران، 1391).

علایم این بیماری هم در مراحل ابتدایی رشد گیاه و هم در مراحل مختلف بلوغ قابل رویت است. علائمی از قبیل کوتولگی، کوچک‌ شدن برگها، آویختگی برگ و بالاخره مرگ گیاه را موجب می‌شود.(Stoilova and Chavdarov, 2006)

هشت نژاد ازF. oxysporum تا کنون گزارش شده است که شش نژاد (1A, 2, 3, 4, 5 and 6) باعث علائم پژمردگی و از نظر اقتصادی مهمتر هستند نسبت به نژادهای0 و 1B/C که باعث علائم زردی می‌شوند (Lal and Datta, 2013 ؛Karimi et al.,2012 ؛ Jimenez-Gasco and Jimenez-Diaz, 2002).

نژادهای 2، 3 و4، فقط از هند گزارش شدند.0 ،1B/C ،5 و6 از ناحیه مدیترانه و آمریکا‌ (کالیفرنیا) و نژاد1A از هند، کالیفرنیا و حوزه مدیترانه گزارش شدند (Jimenez-Gasco and Jimenez-Diaz, 2002).

اهداف:

1- مطالعه سبب شناسی عوامل زردی و پژمردگی نخود

2- شناسایی عوامل زردی و پژمردگی نخود در استان لرستان

3- تعیین مقاومت ارقام نخود به عوامل پژمردگی و زردی

4- مقایسه میانگین ها برای تمامی صفات مورد مطالعه ارقام نخود از نظر مقاومت به بیماری زردی و پژمردگی

5- بررسی میزان خویشاوندی ارقام نخود از نظرمقاومت به بیماری زردی و پژمردگی

فرضیه ها:

1– زردی و پژمردگی نخود عامل قارچی ندارد.

خرید اینترنتی فایل کامل :

2- ارقام نخود نسبت به عوامل پژمردگی و زردی مقاوم نیستند.

3– عامل زردی و پژمردگی نخود قارچ فوزاریوم نیست.

4- میانگین صفات مورد مطالعه ارقام نخود از نظر مقاومت به بیماری زردی و پژمردگی اختلاف معنی داری ندارند.

5- ارقام نخود از نظر مقاومت به بیماری زردی و پژمردگی خویشاوندی ندارند.

هدف ما از انجام این تحقیق شناسایی عوامل بیماری زردی و پژمردگی نخود و تعیین ارقام مقاوم نخود نسبت به این بیماری در شرایط گلخانه در استان لرستان می‌باشد.

فصل اول: کلیات

1-1- کلیات

1-1-1- سطح زیر‌کشت و تولید نخود در ایران

در سال زراعی 90-89 سطح زیر‌کشت و میزان تولید نخود به ترتیب برابر با 5/419 هزار هکتار و 6/233 هزار‌ تن بوده است. محصول نخود به دو صورت آبی و دیم در ایران کشت می‌شود که 6/97 درصد از سطح زیر‌کشت و 4/93 درصد از تولید این محصول به صورت دیم است (آمارنامه کشاورزی، 1390) (جدول1-1).

همانطور که در جدول (1-2) مشاهده می‌شود بیشترین تولید و سطح زیر کشت این محصول به ترتیب با 80955 تن و 116892 هکتار در استان لرستان است که حدود یک چهارم کل سطح زیر کشت کشور را در بر دارد و استان‌های کرمانشاه، کردستان و آذربایجان غربی در رتبه‌های بعدی قرار دارند. کمترین سطح زیر کشت در کشور با 2286 هکتار مربوط به استان خراسان شمالی است.

بر اساس آمار(FAO, 2013) سطح زیر‌کشت حبوبات جهان در سال 2010، 78311 هزار هکتار بوده که تولید در همین دوره 68829 هزار‌تن برآورد شده است. طبق این آمار تولید حبوبات در فاصله سالهای 2010-2000 رشدی معادل 1/3 درصد داشته است. طی سال‌های ذکر شده سطح زیر کشت حبوبات در ایران 790 هزار هکتار و میزان تولید 729 هزار تن بوده است. و رشدی معادل 7/2 درصد داشته است. قاره آسیا نسبت به سایر قاره ها از نظر سطح زیر کشت بیشترین سطح زیر کشت و تولید را به خود اختصاص داده است و ایران از نظر سطح زیر کشت بعد ار کشورهای هند، نیجر، میانمار، برزیل، نیجریه، کانادا، وغیره در مکان نوزدهم قرار دارد (FAO, 2013).

در مقیاس جهانی نخود پس از لوبیا و نخود فرنگی رتبه سوم اهمیت را در بین حبوبات دارد و نیز در ایران بیش از 63 درصد سطح زیر کشت حبوبات کشور را در برمی‌گیرد. با وجود توزیع گسترده نخود در دنیا 73 درصد تولید آن در جنوب آسیا است. هند با تولید سالانه حدود 8 میلیون تن نخود، مقام نخست تولید این محصول را در جهان دارد، ایران در سال 2011 با تولید 290 هزار و 243 تن مقام هفتم جهان را در تولید این محصول به خود اختصاص داده است و با داشتن سطح زیر کشت ۵۶۲ هزار و ۳۷۵ هکتار مقام چهارم جهان را در سال ۲۰۱۱ در زمینه‌ی سطح زیر کشت نخود کسب کرده است (آمارنامه کشاورزی، 1390).

مناطق عمده کشت نخود در دنیا عبارتند از: شبه قاره هند، غرب آسیا، شمال آفریقا، اروپا، اتیوپی و ارتفاعات شرق آفریقا، آمریکا و استرالیا می‌باشد. مناطق تولید نخود در غرب آسیا شامل نواحی مرتفع غرب آسیا (شمال افغانستان، ایران، ترکیه) و نواحی پست غرب آسیا می‌باشد. (مجنون حسینی، 1372). منشاء نخود در آسیای غربی بوده و سپس به هندوستان و اروپا منتقل شده است. برای این گیاه خاستگاه و مراکز مختلف در دنیا گزارش شده است. 1- هندوستان (شمال غرب هندوستان، پاکستان)2- آسیا (هندوستان، پاکستان، افغانستان، جنوب روسیه)3- خاور نزدیک (ایران، قفقاز، عراق)4- مدیترانه (ترکیه، یونان، لبنان)5- حبشه (اتیوپی) در سالهای اخیر وارد نواحی گرمسیر آفریقا و استرالیا شده است اما اهمیت چندانی در این مناطق ندارد. در بین گیاهان زراعی، از نظر اهمیت سطح زیر‌کشت در مقام نوزدهم قرار دارد و در 34 کشور جهان کشت می‌شود. زراعت آن در ایران از زمان های قدیم متداول بوده و به استثنای نواحی مرطوب شمال در اکثر نقاط کشور از جمله آذربایجان، فارس، لرستان، خوزستان، کردستان، کرمانشاه، ایلام، همدان و زنجان به عمل می‌آید ( کوچکی وبنایان اول، 1386).

2-1-1- ارزش غذایی و کاربرد نخود

مطالعات اخیر نشان داده که نخود می‌تواند کلسترول جریان خون را کاهش دهد (Pittaway et al., 2008).

موضوعات: بدون موضوع

پنجشنبه 7 مرداد 1400

نظر دهید »

بررسی اثر pH و غلظت نمک و دمای پاستوریزاسیون بر پدیده دوفاز شدن دوغ

شیرهای تخمیری از مهمترین ابداعات تمدن بشری هستند. از لحاظ تاریخی، این مواد غذایی در نجات مردم از قحطی سهم بسزایی داشته اند و از لحاظ تغذیه، ضمن تأمین مواد لازم برای زندگی، در مطبوع ساختن غذای روزانه موثرند. از نظر جغرافیایی در کشورهای در حال توسعه، این محصولات مواد غذایی اساسی را تشکیل میدهند. منشأ و محل اولیه تولید فرآورده های تخمیری در دنیا، کشورهای خاور نزدیک است. همچنین نشانه هایی از وجود شیرهای تخمیر شده در حدود 10 تا 15 هزار سال پیش وجود دارد. تهیه این محصولات بعدها در اروپای مرکزی و شرقی نیز مورد توجه و محبوبیت قرار گرفت. احتمالاً اولین بار نحوه تولید شیر های تخمیری به طور تصادفی برای انسان شناخته شد. به طوری که میکروارگانیسمهای مولد اسید لاکتیک با تأثیر بر شیر و لخته نمودن آن، سبب شناسایی فرآورده های تخمیری گردیدند. در ابتدای قرن بیستم، الی مچنیکوف[1] (برنده روسی جایزه نوبل) متوسط عمر بالای مردم بلغار را به مصرف فرآورده های تخمیری شیر مربوط دانست. انواع مختلفی از شیرهای تخمیر شده در سرتاسر دنیا تولید میشوند که در این میان، ماست محبوبیت بالایی دارد (پورهیت، 2008).

كلمه دوغ از واژه فارسی دوشیدن اقتباس شده است و در لغت به معنای ماده حاصل از دوشیدن است. این فرآورده یکی از انواع شیرهای تخمیری و نوشیدنی سنتی ایرانیان و برخی ملل دیگر در اروپای شرقی، خاورمیانه و آسیا به شمار می آید و ارزش غذایی مشابه با سایر فرآورده های لبنی به ویژه ماست دارد. دوغ ایرانی از اختلاط ماست، آب، نمک و گیاهان معطر تهیه میگردد. در حال حاضر، دوغ در بین نوشیدنیهای مرسوم جایگاهی ویژه دارد و حجم تولیدات صنعتی این محصول به میزان زیادی افزایش یافته است؛ به طوری که میزان مصرف سرانه و تولید صنعتی آن در سالهای اخیر رشد قابل توجهی داشته است. طبق آمار وزارت جهاد کشاورزی، تولید دوغ در سالهای 1381، 1382 و 1385 به ترتیب 12، 48 و 120 هزار تن بوده است (قربانی گرجی و همکاران، 1390؛ میرچولی برازق و صداقت، 1389؛ نصیرپور و همکاران، 1390)

در حال حاضر دوغ از فرآورده های مهم و اقتصادی کارخانههای لبنی میباشد. همچنین در چند سال اخیر، تمایل جامعه به نوشابههای طبیعی و سالم افزایش یافته است. همین مسئله، لزوم توجه به جنبه های کیفی این محصول، ایجاد ثبات در خواص آن و انجام تحقیقات کاربردی در این زمینه را نشان میدهد.

یک نوشیدنی به لحاظ کیفیت و بازارپسندی، از جنبه های مختلف مانند عطر و طعم و ویژگیهای حسی مورد ارزیابی مصرف کننده قرار میگیرد. یکی از این ویژگیها، ظاهر نوشیدنی است. مشکلی که در ارتباط با نوشیدنی دوغ وجود دارد، دوفاز شدن طی مدت نگهداری است که مرتبط با خواص جریانی این فرآورده میباشد. در فرایند تولید دوغ، لخته ماست توسط نیروی برشی با آب مخلوط شده و تکه های بزرگ پروتئینی تشکیل میگردد. به دلیل ویسکوزیته پائین دوغ، دوفاز شدن در طی زمان رخ میدهد.

دوفاز شدن دوغ، ارزش غذایی آن را کاهش نمیدهد ولی ظاهر طبیعی آن را نامطلوب میسازد. افزودن هیدروکلوئیدها از جمله روشهای جلوگیری از دوفاز شدن در فرآورده های لبنی تخمیری است. هیدروکلوئیدها با افزایش ویسکوزیته دوغ یا ایجاد دافعه فضایی بین ذرات کلوئیدی، سبب پایداری نوشیدنی تخمیری میشوند (سماواتی، 2011). با این حال، استفاده از هیدروکلوئیدها علاوه بر افزایش قیمت تمام شده محصول، بر طعم و احساس دهانی ما تأثیر نامطلوب داشته و پذیرش نوشیدنی را کاهش میدهد. همچنین استفاده از پایدارکنندهها در برخی کشورها با محدودیت قانونی روبرو است. لذا اصلاح فرایند تولید این فرآورده جهت رسیدن به بیشترین پایداری، در اولویت قرار دارد (کیانی و همکاران، 1388؛ فروغینیا و همکاران، 1388؛ ازدمیر و کلیک، 2004).

عوامل متعددی مانند نوع استارتر مورد استفاده در تولید ماست، غلظت ماده خشک (به ویژه کازئین)، نسبت رقیق سازی آب با ماست، مقدار نمک اضافه شده، pH فرآورده، دما و زمان پاستوریزاسیون و شرایط هموژنیزاسیون در فرایند تولید این نوشیدنی دخیل هستند که با یافتن شرایط بهینه برای این عوامل، میتوان به بالاترین پایداری با حداقل نیاز به افزودن پایدارکنندهها دست یافت. با توجه به ماهیت پروتئینی این فرآورده، بررسی عوامل بر ساختار پروتئین از اهمیت خاصی برخوردار است. در این مورد میتوان به قدرت یونی، دما و pH اشاره کرد. این عوامل با تأثیر بر بارهای سطحی و تشکیل پیوندهای جدید، در نهایت بر ساختار و پایداری پروتئین مؤثر هستند (حامدی، 1387).

هدف از این مطالعه بهینهسازی دمای پاستوریزاسیون، pH نهایی فرآورده و درصد نمک افزوده شده جهت تولید نوشیدنی دوغ با بیشترین پایداری و بررسی تأثیر هر یک از این مولفهها بر ویژگیهای فیزیکوشیمیایی مانند رفتار جریان، اندازه ذرات، بعد برخال، پتانسیل زتا، پهنای توزیع ذرات (اسپان) و پایداری فیزیکی در طی 30 روز نگهداری این فرآورده میباشد.

فصل دوم: بررسی منابع

1-2- سوسپانسیونهای کلوئیدی

به پراکندگی یک یا چند جزء در یک جزء دیگر دیسپرسیون می گویند. دیسپرسیونهای غذایی بر اساس اندازه ذرات به سه گروه محلولهای حقیقی (اندازه ذرات کوچکتر از 001/0 میکرون)، محلولهای کلوئیدی (اندازه ذرات بین 5/0-001/0 میکرون) و محلولهای درشت یا سوسپانسیون ها (اندازه ذرات بزرگتر از 5/0 میکرون) تقسیم میشوند. محلول های حقیقی عمدتاً پایدار هستند و با مرور زمان رسوب چندانی در آنها رخ نمیدهد. کلوئیدها برخی پایدار و برخی در اثر تجمع ذرات، اندازه ذرات آنها افزایش یافته، ناپایدار شده و در اثر نیروهای جاذبه رسوب می کنند. محلول های درشت یا سوسپانسیونها نیز ناپایدارند و به مرور زمان دچار رسوب میشوند (میرزاپور

خرید اینترنتی فایل کامل :

و رضایی، 1392).

سوسپانسیونها به دو صورت کلوئیدی (1-5/0 میکرون) و درشت (10-1/0 میلی متر) تقسیم بندی میگردند. پایداری سوسپانسیونها نتیجه نیروهای الکتروشیمیایی و فیزیکی است که در صورت عدم تعادل این نیروها، سیستم سوسپانسیونی ناپایدار میگردد (لارسون و همکاران، 2012). از مکانیسمهای عمده ناپایداری در سوسپانسیون ها میتوان به خامه ای شدن، فلوکولاسیون[1]، انعقاد[2] و به دنبال آن رسوب کردن اشاره کرد .

در افزایش پایداری سوسپانسیونها میتوان عواملی چون غلظت و بار ذرات، نوع و غلظت پایدارکننده، pH، قدرت یونی، انجام فرایندهای مختلف مانند هموژنیزاسیون و تیمار حرارتی و در مواردی حضور عواملی چون آنزیمها را در نظر گرفت. این عوامل برهمنش های بین ذرات را تحت تأثیر قرار میدهند. در هر سیستم غذایی باید با توجه به غلظت و نوع بار ذرات، غلظت، بار و نوع هیدروکلوئیدها را به نحوی انتخاب کرد که در pH و قدرت یونی بهینه با مکانیسمهای پایداری فضایی و الکترواستاتیک پایداری سیستم را به حداکثر رساند. شدت فرایندهایی چون تیمار حرارتی که باعث تخریب (از طریق دناتوره شدن) پروتئین شده و یا هموژنیزاسیون که با افزایش سطح ذرات همراه است و در مواقعی اثر مثبت یا منفی دارند (میرزاپور و رضایی، 1392).

2-2- نوشیدنیهای لبنی اسیدی

نوشیدنیهای لبنی اسیدی، گروهی از نوشیدنیها هستند که فرایند اسیدی شدن از طریق تخمیر با میکروارگانیسمها یا اسیدی کردن مستقیم با بهره گرفتن از اسید یا عصاره میوه ها، روی آن صورت گرفته و همراه یا بدون مواد افزودنی دیگر مانند شکر مصرف میگردند (کیانی و همکارن، 1388؛ جنسن و همکاران، 2010؛ ناکامورا و همکاران، 2006). این گروه از نوشیدنیها شامل انواع ماست نوشیدنی و نوشیدنیهای مخلوط شیر و عصاره میوه ها میباشند و متشکل از یک سیستم پروتئینی مایع با ویسکوزیته و پایداری مشابه شیر هستند (کیانی و همکاران، 1388؛ دو و همکاران، 2009).

3-2- نوشیدنی دوغ

دوغ یک نوشیدنی حاصل از تخمیر لاکتیکی شیر و از فرآورده های قدیمی ایران است که میتوان آن را جزو ماستهای نوشیدنی با ویسکوزیته پائین محسوب نمود (استاندارد ملی ایران، 2453؛ تمیم و رابینسون، 2007). ماده خشک این فرآورده به سه روش قابل استانداردسازی است؛ روش اول که روش سنتی تولید دوغ نیز میباشد؛ شامل رقیق کردن ماست با آب، سپس جدا کردن چربی با بهره گرفتن از هم زدن با دستگاه چرن است (کیانی و همکاران، 1388). ماست را میتوان با آب آشامیدنی، آب معدنی، آب پنیر تخمیر شده و یا دوغ کره رقیق کرد (فروغی نیا و همکاران، 1388). در روش دوم چربی شیر برای تولید ماست، تنظیم شده و دوغ با اختلاط و همگن کردن آب و ماست تولید میگردد که این روش در صنعت کاربرد بیشتری دارد. در روش سوم عمل تخمیر بر شیر مورد استفاده برای دوغ که دارای ترکیب استاندارد است، صورت می پذیرد (کوکسوی و کلیک، 2003؛ کیانی و همکاران، 1388).

بر اساس استاندارد ملی ایران، این فرآورده به دو صورت گازدار و بدون گاز (گرمادیده و گرما ندیده) تولید می شود. حداکثر pH دوغ 5/4 و حداکثر مقدار نمک مجاز 1 درصد میباشد. این فرآورده به صورت با چربی (بیشتر از 5/0 درصد وزنی/ حجمی) و بدون چربی (کمتر از 5/0 درصد وزنی/ حجمی) طبقه بندی میگردد. استفاده از ترکیبات طبیعی طعم دهنده به شکل عصاره، اسانس های روغنی یا ذرات طبیعی گیاهان رایحه دار خوراکی مانند نعناع، پونه و کاکوتی در دوغ مجاز است. همچنین گلبرگهای خشک و خرد شده نوعی گل سرخ معطر موسوم به گل محمدی استفاده می شود. میتوان از اجزای شیر یا فرآورده های لبنی شامل پروتئین های شیر، کره و خامه هم در فرآورده دوغ استفاده نمود (استاندارد ملی ایران، 2453). دوغ ایرانی نسبت به سایر فرآورده های مشابه مانند دوغ بلغاری یا دوغ کره تخمیر شده دارای درصد چربی بشتری است (کریم، 1374)

1 Flocculation

²Coagulation

1 Elie Metchnikoff

موضوعات: بدون موضوع

پنجشنبه 7 مرداد 1400

نظر دهید »

بررسی اثر پوشش و حبه‌دار کردن بذر با مواد شیمیایی و باکتری‌ های محرک رشد بر جوانه‌ زنی بذر چغندرقند

در زراعت چغندرقند جوانه‌زنی مطلوب بذر در سطح مزرعه بسیار مهم است. بذر مرغوب، بیشترین ارزش ‌افزوده را در بین نهاده‌های كشاورزی ایجاد می‌کند و بازدهی سایر نهاده‌های كشاورزی را بالا می‌برد. از طرفی عوامل زیادی در جوانه زدن بذر، استقرار گیاهچه و روند رشد آن مؤثر هستند. جوانه‌زنی بذر چغندرقند تا حد زیادی تحت تأثیر ترکیبات شیمیایی ممانعت کننده قرار میگیرد. در پوسته بذر آن موادی چون فنولها، آمونیاک، چربی، اسیداگزالیک، نیترات پتاسیم، بتائین و موسیلاژ موجود است که این ترکیبات تا حدود زیادی باعث کندی جذب آب در بذر گیاه چغندرقند نسبت به سایر گیاهان می شود. به ‌منظور کاهش خسارات ناشی از این خصوصیات محدودکننده و وجود حساسیتها در مرحله جوانه‌زنی چغندرقند راهکارهای متعددی وجود دارد (حسینی و کوچکی، 1383). بررسیها نشان داده است که مواد شیمیایی (هورمونهای رشد) و برخی باكتریهای محرك رشد گیاه قادرند قدرت جوانهزنی، استقرار گیاهچه و روند رشد آن را تحت تأثیر قرار داده و ضمن كاهش اثرات نامطلوب انواع تنشهای زنده و غیره زنده، قدرت جذب آب و عناصر غذایی را افزایش دهند و حاصل این فرایندها در طول دوره رشد موجب بهبود جوانه‌زنی، رشد گیاه، كمیت و كیفیت محصول می شود (جلیلیان و توکل افشار،1383). روشهای مختلفی برای استفاده از ظرفیت این مواد شیمیایی (هورمونهای رشد) و باكتریهای محرك رشد گیاه وجود دارد که پوششدار کردن و حبه‌دار کردن بذر از مهم‌ترین این روشها است.

2-1- گیاه شناسی

چغندرقند با نام علمی Beta vulgaris و نام انگلیسی Sugar beet یک گیاه زراعی و صنعتی مهم از رده دولپه‌ای‌ها، زیر رده بیگلبرگ‌ها، راسته خمیده جنینها و خانواده کنوپودیاسه است (قهرمان، 1369). این خانواده شامل 14700 گونه است که در 105 جنس طبقه ‌بندی شده‌اند . (Watson and Dallwitz, 1992)

گونه های مهم اقتصادی در این خانواده شامل چغندرقند، چغندر علوفه‌ای، باغی، برگی و اسفناجی میباشند (Pillen et al., 1992). چغندرقند دارای گلهای نر و ماده (دوجنسی) است که به ‌صورت مجتمع یا منفرد در کنار برگچهها تشکیل میگردند. گلها کوچک و فنجانی شکل و بدون گلبرگ هستند و هر گل دارای پنج پرچم است. تخمدان یک‌دانه‌ای و دارای یک کلاله سه‌شاخه‌ای است. اگر گلها به صورت مجتمع باشند بذر حاصل چند جوانه‌ای یا مولتی ژرم می شود. در حالی‌که اگر گلها به صورت منفرد قرارگرفته باشند، بذر چغندرقند تک جوانه‌ای یا مونوژرم خواهد بود ( حاجی مبین،1390).

چغندر گیاهی است دگرگشن و دو ساله که در سال اول ریشه و در سال دوم بذر تولید مینماید، اما از نظر تولید، طول دوره رشد آن 6 تا 9 ماه است و گیاهی یک‌ ساله

خرید اینترنتی فایل کامل :

محسوب میگردد که طی این دوره چغندرقند دارای رشد رویشی فاقد ساقه بوده و به صورت روزت و یا مجموعه ای از برگهای بزرگ و افقی مشاهده می شود (خواجه پور، 1377). ساقه گل دهنده در سال دوم از مرکز طوقه بیرون می‌آید و دارای برگهای کوچک و باریک است (کوچکی و سلطانی، 1375).

چغندرقند دارای یک ریشه قوی و ریشه های جانبی است. ریشه های اصلی از فعالیت لایه های زایا حاصل ‌شده و طول آن از 20 تا 50 سانتی‌متر بسته به ژنوتیپ گیاه و عوامل محیطی متغیر است. محل اصلی ذخیره مواد قندی و غیر قندی ریشه است و شامل سه قسمت اصلی طوقه، گردن و قسمت گوشتی است. معمولاً در قسمت گوشتی ذخیره‌سازی قند صورت میگیرد و قطر ریشه بیشتر است. ریشه های فرعی وظیفه جذب آب و مواد غذایی را به عهده ‌دارند و تا 5/1 متری خاک نفوذ می کنند (کوچکی و سلطانی، 1375). چغندرقند سازگاری وسیعی به محدوده وسیعی از شرایط اقلیمی دارد و گیاهی سرسخت و مقاوم است (حاجی مبین،1390). چغندرقند گیاه مناطق معتدله بوده و از عرض جغرافیایی 35 درجه در نیمکره شمالی به بالا کشت میگردد (کافی و مهدوی دامغانی، 1379). این گیاه به شوری خاک حساس نبوده و در دمای 20 تا 24 درجه سانتی‌گراد رشد مطلوبی دارد. در اوایل فصل بهار وقوع سرمای زیر صفر برای آن زیاد مناسب نیست و در این حالت رشد اندامهای زیرزمینی قبل از برگها متوقف می‌شود.

3-1- فیزیولوژی تولید بذر چغندرقند

1 Vernalisation

²Bolting

موضوعات: بدون موضوع

پنجشنبه 7 مرداد 1400

نظر دهید »

<< 1 ... 59 60 61 ...62 ...63 64 65 ...66 ...67 68 69 ... 178 >>