کلیه مطالب این سایت فاقد اعتبار و از رده خارج است. تعطیل کامل

و اهداف پژوهش

1-1-      معرفی آفت

شته سیاه باقلا یکی از آفات مهم و فراگیر محصولات مختلف کشاورزی در ایران و سایر نقاط جهان است که خسارت های مستقیم و غیر مستقیم اقتصادی به محصولات وارد می کند.

1-1-1- رده ‌بندی شته سیاه باقلا

خانواده‌ی شته ‌ها در گذشته جزء راسته Homoptera طبقه بندی می‌ شدند؛ ولی در تقسیم بندی‌ جدید،‌ به راسته‌ی ناجوربالان Hemiptera منتقل گردیده‌ اند. شته ‌ها متعلق به خانواده Aphididae می‌ باشند؛ شته ‌سیاه باقلا با نام علمی Aphis fabae Scopoli  و نام عمومی Black bean aphid نیز، متعلق به این خانواده است (شکل 1).

1-1-2- معرفی عمومی شته سیاه باقلا

خرید اینترنتی فایل کامل :

 

 

 

شته سیاه باقلا، ‌به شته سیاه چغندر نیز معروف است. این شته زمستان را به صورت تخم روی بعضی از علف ‌های هرز دائمی، شمشاد و گیاهان دیگر می‌گذراند. در بهار از تخم‌ های زمستانه افراد بی ‌بال به وجود می‌آید که به تدریج افراد بالدار از بین آن ‌ها ظاهر شده و به طرف مزارع مهاجرت می‌کنند. این شته‌ ها در روی بوته‌ ها، ‌به صورت زنده زایی تکثیر می‌ یابند و در مدت کوتاهی، ‌تمام بوته را می ‌پوشانند. شته ‌ها پس از استقرار در پشت برگ‌ ها و افزایش جمعیت،‌کلنی ‌هایی را بوجود می‌آورند (شکل 2) (غدیری، ‌1381).

1-1-3- خسارت شته سیاه باقلا

کلنی های شته بیشتر در مرکز بوته و جوانه مرکزی‌ مستقر شده، برگ ‌های جوان بوته‌ را مورد حمله قرار داده و رشد طبیعی آن‌ ها را مختل می‌کنند. در اثر صدمه آفت، برخی قسمت ‌های برگ خشک شده و گیاه حالت سوختگی نشان می ‌دهد. به طور کلی خسارت وارده به برگ ‌های مرکزی بوته‌، بیشتر از برگ ‌های مسن و همچنین برگ ‌های کناری بوته است. با رشد ساقه و تولید جوانه ‌های گل، شته ‌ها روی ساقه اصلی و ساقه ‌های فرعی نیز مستقر می‌ شوند. جوانه‌ های انتهایی در باقلا و ساقه ‌های تولید کننده جوانه گل در چغندر، نسبت به شته سیاه بسیار حساس هستند؛ به طوری که در مدت کوتاهی از شته پوشیده می ‌شوند. مایع غلیظ و چسبناکی که عسلک نامیده می ‌شود، ‌توسط شته ‌ها ترشح شده، ‌سطح برگ ‌ها را پوشانده و شرایط را برای رشد قارچ‌ های ساپروفیت و تولید فوماژین[1] (‌دوده)، ‌فراهم می‌آورد. در چنین شرایطی عمل فتوسنتر به خوبی انجام نمی ‌شود (شکل 3) (غدیری،‌ 1381).