پیش‌بینی‌ها حاكی از آن است كه به زودی جمعیت كره زمین به حدود 9 میلیارد نفر خواهد رسید(كوچكی و همكاران، 1376). تحقق این امر بدین معنی است كه یک میلیارد هكتار دیگر از زیستگاه های طبیعی، عمدتاً در كشورهای در حال توسعه، به زمین‌‌های كشاورزی تبدیل شود، مصرف كودهای شیمیایی بویژه نیتروژن به دو یا سه برابر سطح فعلی افزایش یابد، تقاضا برای آب شدت گیرد و كاربرد آفت‌كش‌های شیمیایی سه برابر شود(هول و همكاران، 2005). استفاده از مواد شیمیایی در كشاورزی از زمان انقلاب سبز در دهه 1960 با تولید غذای بیشتر شدت یافت. مواد شیمیایی موجودات زنده مفید خاك را از بین می‌برد و حاصلخیزی طبیعی خاك را تخریب می‌كند همچنین توان مقاومت بیولوژیكی را در محصولات از بین می‌برد در نتیجه آن ها را در مقابل حمله آفات و امراض مستعد می‌كند. محصولات رشد یافته با مواد شیمیایی برای سلامتی بشر مضر است(سینها و همكاران[1]، 2001). از اوایل قرن بیستم با شكل‌گیری سامانه‌ی از كشاورزی كه امروزه، كشاورزی رایج[2] خوانده می‌شود، نگرانی‌های گوناگونی نسبت به پیامدهای این روش ابراز شد. این دغدغه در میانه‌های سده گذشته و با كاربرد بیش از حد نهاده‌های برون مزرعه‌ای، به ویژه كودها و آفت‌كش‌های شیمیایی مصنوعی افزایش یافت و تلاش‌ها برای یافتن روش‌های جایگزین شدت گرفت كه در نهایت به پیدایش مفهوم كشاورزی پایدار منجر شد.
کشاورزی پایدار بر پایه مصرف کودهای زیستی با هدف کاهش در مصرف کودهای شیمیایی، یک راه حل مطلوب جهت غلبه بر این مشکلات می‌باشد. این کودهای زیستی با افزایش ماده آلی خاک، باعث بهبود خصوصیات فیزیكی، شیمیایی وبیولوژیكی خاك شده، همچنین عناصر غذایی مورد نیاز گیاهان و میكروارگانیسم ها را تأمین می‌نمایند. شناسایی راهكارهای مؤثر در كاهش مصرف كودهای شیمیایی به منظور كنترل آلودگی‌های زیست محیطی بهره‌گیری بیشتر از كودهای زیستی و كاربرد بقایای گیاهی و حیوانی به منظور تأمین بخشی از نیازهای تغذیه گیاهی و بهبود خصوصیات فیزیكی، شیمیایی و زیستی خاك‌های زیر كشت و سیستم‌های مناسب كاشت و داشت در راستای تولیدات كشاورزی اقداماتی مهم و مؤثر است(ملكوتی، 1379).
در نقاط مختلف جهان استفاده از روش كشاورزی ارگانیک نسبت به دیگر روش‌ها، كمترین آسیب و خسارت را به محیط وارد می‌كند و سبب افزایش پایداری سیستم‌های
خرید اینترنتی فایل کامل :
كشاورزی می‌شود. كشاورزی ارگانیک بدین معنی است كه در طول فرایند تولید از نهاده‌های شیمیایی در تولید محصولات كشاورزی استفاده نگردد. در این روش از كودهای آلی و دامی در جهت حاصلخیزی خاك و برای كنترل آفات و بیماری‌ها از روش‌های بیولوژیک استفاده می‌شود(پیوست و همكاران، 1387؛ كوچكی و همكاران، 1376).
