2-1- تغییر اقلیم
1-2-1- تعریف تغییر اقلیم
2-2-1- عوامل موٌثر در تغییر اقلیم
3-2-1- سناریوهای تغییر اقلیم
چنانچه بیان شد هرگونه تغییری در غلظت گازهای گلخانهای خصوصاً دیاکسید کربن باعث بهمخوردن تعادل اقلیمی کره زمین میگردد. اما اینکه در آینده در اثر فعالیتهای انسانی و یا غیر انسانی چه میزان به غلظت گازهای گلخانهای اضافه می شود، دقیقاً معلوم نیست. بنابر این پیش بینی وضعیت تغییرات اقلیم در آینده مشخص نیست (مساح بوانی، 1385). لذا حالتهای مختلفی که امکان وقوع آنها زیاد است، با توجه به رشد جمعیت، میزان انرژی مورد نیاز، فعالیتهای اقتصادی- اجتماعی، توسعه کارخانهها و … به منظور پیش بینی وضعیت اقلیم در آینده در نظر گرفته می شود که به این حالت های ممکن که قطعا همراه با عدم قطعیت هستند سناریوهای تغییر اقلیم میگویند. لذا مدلهای پیش بینی تغییر اقلیم با مجموعه مختلفی از فرضیات که به مجموع آنها سناریوهای انتشار (تغییراقلیم) نامیده میشوند، قادرند وضعیت اقلیم آینده را پیشبینیکنند. بالغ بر یکصد سناریو توسط مراکز و مدلهای مختلفی برای پیش بینی وضعیت اقلیم در آینده توسعه یافته است. بنابراین تعیین ویژگیهای دقیق کلیه سناریوها مشکل میباشد. به همین دلیل کلیه سناریوها در دو گروه عمده به نام سناریوها با دیدگاه عدم مداخله[1] یا سناریوهای اقتصادی[2] و سناریوهای مداخله[3]یا تعدیل[4]تقسیم بندی میشوند ( فانگ وهمکاران، 2011). در سناریوهای اقتصادی فرض بر این است که سیاستگذاران و برنامه ریزان هیچگونه مداخلهای جهت جلوگیری از اثرات مخرب تغییر اقلیم انجام نمی دهند ، و میزان غلظت CO2 از سال 2100 – 2000 تقریباً 5 برابر می شود. ولی در سناریو های تعدیل یا غیر اقتصادی فرض بر این است که سیاستگذاران و برنامه ریزان اقدامات موثری جهت تعدیل اثرات مخرب تغییر اقلیم انجام خواهند داد. در حالیکه طرفداران سناریوهای تعدیل بر این باورند که نرخ رشد غلظت CO2 در سال 2050 حدود 50 درصد و در سال 2100 به نزدیک صفر نزول پیدا می کند. براساس نظرِیه طرفداران این سناریو میزان غلظت CO2 در سال 2100 به حدود ppm550 و درجه حرارت کره زمین 2- 5/1 درجه سانتی گراد نسبت به دوره (1999-1980) افزایش خواهد داشت. مدعیان سناریوهای اقتصادی بر این باورند که میزان غلظت دی اکسیدکربن در سال 2100 به حدود ppm800 و متوسط درجه حرارت کره زمین در سال 2100 میلادی نسبت به متوسط دمای کره زمین در دوره( 1999-1980)، 4-3 درجه سانتی گراد افزایش مییابد. شکل (1-1) غلظت گاز دی کسیدکربن تحت سه سناریوی عمومی (A2, A1B and B1) همراه با تغییرات متوسط درجه حرارت کره زمین نسبت به دوره (1999-1980) را براساس آخرین نتایج حاصل از مدلهای جهانی نشان میهد ( سناریو A2 جزء سناریوهای با دیدگاه اقتصادی و سناریوی B1 جزء سناریوهای تعدیل محسوب میشوند).
خرید اینترنتی فایل کامل :
1 non- intervention
2 business-as-usual
3 intervention
4 mitigation scenarios
1 Natural Climate Variability
[1] Intergovernmental Panel of Climate Change
2Jana & Majumder
3Fung
1 World Meteorological Organization
2 United Nation Environmental Program
3Healy
1 Crosbi
