1-1- کلیات… 2
1-2- هدف تحقیق.. 4
1-3- اهمیت و ضرورت تحقیق.. 5
1-4- پیشینه تحقیق.. 5
1-5- روش تحقیق.. 7
1-6- سوالات تحقیق.. 7
1-7 – فرضیه های تحقیق.. 8
1-8- نقد و ارزیابی منابع.. 8
فصل دوم: تحولات آموزشی، فرهنگی و اجتماعی از سلطنت فتح علیشاه تا پایان سلطنت مظفرالدین شاه
2-1- تحولات آموزشی، فرهنگی و اجتماعی در دوره ی فتح علیشاه 13
2-1-1- تحولات آموزشی.. 14
2-1-2-تحولات فرهنگی.. 17
2-1-3- تحولات اجتماعی.. 18
2-2 – تحولات آموزشی، فرهنگی و اجتماعی در دوره ی محمدشاه 20
2-2-1- تحولات آموزشی.. 20
2-2-2-تحولات فرهنگی.. 22
2-2-3- تحولات اجتماعی.. 23
2-3-تحولات آموزشی،فرهنگی و اجتماعی در دوره ی ناصری.. 25
2-3-1-تحولات آموزشی.. 25
2-3-2- تحولات فرهنگی.. 27
2-3-3-تحولات اجتماعی.. 30
2-4-تحولات آموزشی ، فرهنگی و اجتماعی در دوره ی مظفری 32
2-4-1-تحولات آموزشی.. 33
2-4-2-تحولات فرهنگی.. 34
2-4-3-تحولات اجتماعی.. 35
2-5-آموزش و تعلیم و تربیت دختران.. 37
فصل سوم: عوامل موثر بر تحول نظام آموزشی در ایران
3-1- آشنایی با فرهنگ و تمدن و نهادهای آموزشی اروپاییان.. 46
3-1-1- عبداللطیف شوشتری.. 47
3-1-2- آقا احمد بهبهانی (کرمانشاهی ) 48
3-1-3- ابوالحسن خان شیرازی (1190-1262ق) 49
3-1-4-میرزا صالح شیرازی.. 49
3-1-5-میرزا مصطفی افشار 52
3-1-6- عبدالفتاح گرمرودی.. 54
3-2- فعالیت میسیونرهای مذهبی و گسترش مدارس جدید. 55
3-2-1- هیئت مبلغان آمریکایی.. 55
3-2-2- میسیونرهای لازاریست… 57
3-2-2-1- دوره ی محمد شاه (1264-1250ق) 58
3-2-2-2- دوره ی ناصرالدین شاه (1313-1264ق) 60
3-2-2-3- دوره ی بعد از ناصرالدین شاه تا جنگ جهانی اول (1333-1313ق) 61
3-2-3- آلیانس فرانسه. 63
3-2-4- آلیانس جهانی یهود. 64
3-2-5- انجمن میسیونری کلیسای انگلستان.. 66
3-3 روزنامه ها 67
3-3-1-روزنامه ی اختر. 67
3-3-2-روزنامه ی تربیت… 69
3-3-3-روزنامه ی ثریا 70
3-3-4-روزنامه ی مجلس…. 72
3-3-5-روزنامه ی تمدن.. 73
3-3-6-روزنامه ی حبلالمتین.. 75
3-3-7-روزنامه ی شمس…. 76
3-3-8-روزنامه ی ایران نو. 77
3-4- حامیان آغازین تحصیلات جدید دختران.. 79
3-4-1- میرزا حسین خان سپهسالار(1260-1207ق) 79
3-4-2- میرزا فتحعلی آخوندزاده( 1295-1227ق) 80
3-4-3- میرزا ملکم خان (1326-1249ق) 83
3-4-4- حاج میرزا حسن رشدیه(1363-1267ق) 84
3-4-5-میرزا آقا خان کرمانی: (1314-1270ق) 86
3-4-6- حاج میزرا یحیی دولت آبادی (1359-1279 ق) 87
فصل چهارم: انقلاب مشروطه و پیدایش مدارس جدید دخترانه
4-1- تأثیرات انقلاب مشروطه درشیوه دانش اندوزی دختران.. 90
4-1-1-مقایسه ی شیوه ی دانش اندوزی دختران در قبل از مشروطه و بعد از مشروطه. 95
4-2- کوشش های اولیه برای ایجاد مدارس دخترانه به سبک جدید. 95
4-3- نقش احزاب و جریان های سیاسی درتوسعه و تضییق مدارس دخترانه. 99
4-3-1- حزب دموکرات ایران (عامیون) 100
4-3-2- حزب اجتماعیون اعتدالیون.. 100
4-3-3- حزب جمعیت ترقی خواهان ایران.. 101
4-3-4- حزب ترقی و تمدن تام. 101
4-3-5- حزب سوسیال دموکراسی ایران.. 102
4-3-6- حزب اصلاحیون عامیون.. 102
4-3-7- حزب جمعیت ایران جوان.. 103
4-4- دولت و مدارس جدید. 103
4-5- پراکنش جغرافیایی مدارس دخترانه. 109
4-5-1-مدارس دخترانه ی تبریز. 109
4-5-2-مدارس دخترانه ی مراغه وتوابع.. 112
4-5-3-مدارس دخترانه ی ارومیه. 113
4-5-4-مدارس دخترانه ی خوی.. 114
4-5-5-مدارس دخترانه ی اردبیل.. 114
4-5-6-مدارس دخترانه ی میانه. 114
4-5-7- مدارس دخترانه ی رشت و توابع.. 115
4-5-8- مدارس دخترانه ی اصفهان.. 117
4-5-9- مدارس دخترانه ی یزد. 119
4-5-10-مدارس دخترانه ی مشهد. 121
4-5-11-مدارس دخترانه ی بیرجندو توابع.. 122
4-5-12-مدرسه دخترانه ی شاهرود. 123
4-5-13-مدرسه دخترانه ی ساری.. 123
4-5-14-مدارس دخترانه ی بابل.. 123
4-5-15-مدارس دخترانه ی اراک… 123
4-5-16-مدرسه ی دخترانه ی قم.. 124
4-5-17-مدارس دخترانهی قزوین.. 124
4-5-18-مدارس دخترانه ی همدان و توابع.. 125
4-5-19-مدارس دخترانه ی زنجان.. 126
4-5-20- مدارس دخترانه ی کرمانشاه 126
4-5-21-مدارس دخترانه ی کردستان (سنندج) 127
4-5-22-مدارس دخترانه ی فارس و بوشهر. 128
4-5-24-مدارس دخترانه ی کرمان.. 132
4-6- تأثیرات سیاسی – اجتماعی و فرهنگی مدارس دخترانه در امور جامعه. 134
4-6-1-تأثیرات سیاسی.. 136
4-6-1-1-تشکل ها و انجمن های زنان.. 136
4-6-1-2- حق رأی زنان.. 139
4-6-1-3-مبارزه با التیماتوم روسیه. 140
4-6-1-4-تحریم کالاهای خارجی.. 142
4-6-2-تأثیرات اجتماعی.. 143
خرید اینترنتی فایل کامل :
4-6-2-1-وارد شدن زنان به عرصه کار 143
4-6-2-2- شرکت زنان در تاسیس بانک…. 144
4-6-2-3-بهداشت… 145
4-6-3-تأثیرات فرهنگی.. 147
4-6-3-1-ورود زنان به صحنه ی تئاتر. 147
4-6-3-2-ورود زنان به عرصه ی روزنامه نگاری.. 148
4-6-3-3-زنان هنرمند. 152
نتیجه. 153
منابع و مآخذ.. 157
کلیات
جامعه ایران در عصر قاجار وارد مرحله جدیدی از تغییر و تحول ساختار سیاسی – اجتماعی گردید که با دوران قبل از آن تفاوت چشمگیری داشت. از جمله در زمینه حضور زنان در عرصه اجتماعی و سیاسی و فرهنگی، این تحول قابل ذکر است. تا قبل از انقلاب مشروطه اصولا مراکز یا سازمانی که از سوی دولت یا افراد در خصوص آموزش و تعلیم و تربیت دختران ایجاد شده باشند، وجود نداشت. مراکز آموزشی در چهارچوب مکتبخانهها و تدریس خصوصی در منازل محدود میشد و محتوای آموزشی آنها نیز دگرگون نشده بود، اما در اواسط این دوره به خصوص در آستانهی انقلاب مشروطه اولین سنگ بنای آموزش به سبک جدید گذاشته شد. در جامعه بسته و مردسالار ایران دوره قاجار اگرچه آموزش فقط سهم مردان بوده است، اما زنان با توجه به فرصتهای محدودی که در این زمان برای آنها فراهم شده بود با اقدامات مناسب و با حضور مستقیم و غیر مستقیم در زمینه احقاق حقوق خود تلاش هایی را آغاز کردند. در این دوره زنان ایرانی پیش از آنکه منتظر حمایت دولت و حمایتهای قانونی باشند به سازماندهی خود پرداختند و به شیوه های خلاق دست به تأسیس و ادارهی مدارس جدید دخترانه زدند و حتی در راه تأسیس مدارس دخترانه، آنها با مخالفتهایی جدی از سوی جناح سنتی جامعه مواجه شدند.
نخستین تلاش های زنان برای تأسیس مدارس ملی دخترانه از سوی خانم طوبی رشدیه و بیبیخانم وزیراف صورت گرفت، اما مدارس آنها با مخالفت دولت بسته شد. به این ترتیب تا آغاز انقلاب مشروطه هیچ مدرسهی دخترانهای اجازهی تأسیس نیافت. با تغییر شرایط کشور چون فروکش کردن استبداد، احساس ضرورت ایجاد تحول در جامعه، پیدایش روزنامهها، و از همه مهمتر انقلاب مشروطه، تحول جدیدی در زمینه تأسیس مدارس ملی به وجود آمد. در پی گشایش مجلس اول گروهی از مشروطهخواهان از تأسیس مدارس دخترانه حمایت کردند. و همچنین زنان کوشش و جدیت بیشتری برای تأسیس مدارس دخترانه به عمل آوردند. در اواخر سال 1325ق پس از یک دوره فعالیتهای گسترده از سوی زنان، شرایط برای تأسیس مدارس دخترانه مهیا شد. با تصویب متمم قانون اساسی، اصل 18 و 19 آن به تحصیل اجباری بدون ذکر جنسیت پرداخته بود. در این شرایط زنان توانستند با استناد به این اصول حمایت نمایندگان مجلس را برای تأسیس مدارس دخترانه کسب کنند. در سال 1326ق خانم طوبیآزموده مدرسهی” ناموس” را تأسیس کرد. گشایش مدارس ملی دخترانه در سالهای بعد همچنان ادامه یافت. مدارسی چون عفاف، تربیت، حجاب، شمس المدارس در سال 1327ق توسط زنان تأسیس شد.
با پایان یافتن استبداد صغیر و استقرار مجدد نظام پارلمانی، زنان توانستند با آزادی عمل بیشتری مدارس دخترانه را تأسیس کنند. در این دوره بیشتر، احزاب سیاسی بر لزوم تأسیس مدارس دخترانه تأکید میکردند و خواستار سوادآموزی دختران و زنان ایران بودند. با توجه به اینکه در آبان 1329ق قانون معارف به تصویب دولت رسید و وزارت فرهنگ عملا ایجاد شد، اما باز هم روند تأسیس مدارس ملی دخترانه توسط زنان ادامه پیدا کرد. در این سال مدارسی چون صدوقی، الحسان، عفتیه، ترقیبنات، تربیت بنات تأسیس شد. در سال 1337ق تحول عظیمی در زمینه تأسیس مدارس دخترانه به وجود آمد. به همت وزیر معارف، احمدخان نصیرالدوله بدر، دوباب مدرسه ابتدایی دولتی رایگان برای دختران تأسیس شد و مقررگردید در هر ناحیهی شهر یک مدرسه دولتی رایگان تأسیس شود. و همچنین در اواخر سال 1337ق مرکزی به نام دارالمعلمات برای ادامه تحصیل دختران ایجاد شد. با توجه به این کوششها و فعالیتها، شرایط برای گسترش مدارس دخترانه در سایر مناطق کشور فراهم شد و به تدریج در سایر شهرستانهای بزرگ کشور تأسیس مدارس دخترانه گسترش پیدا کرد.
در این پایان نامه طی چهار فصل به بحث و بررسی در باب موضوع مورد نظر پرداخته می شود، درفصل اول کلیات بحث را مورد نظر قرار داده و به اهمیت و ضرورت انجام این تحقیق پرداخته و هدف از انجام آن بیان می شود، و نیز ضمن بیان سوالات تحقیق و بروشهای گردآوری دادهها، به مروری بر تحقیقات پیشین پرداخته می شود.
1-2- هدف تحقیق
هدف از تحقیق در این موضوع، بررسی آموزش و نهادهای آموزشی دختران در دوره قاجار و از سویی شناسایی دیگر عوامل بسترساز آموزش دختران و همچنین موانع پیش روی آنان به طور اخص میباشد.
1-3- اهمیت و ضرورت تحقیق
1-4- پیشینه تحقیق
تاکنون درباره آموزش و نهادهای آموزشی زنان در دوره قاجار تحقیقات و مقالات چندی تالیف و انتشار یافته است که شامل تحقیات داخلی و خارجی میباشد. در تمامی تصنیفات و تألیفات انجام شده تنها بذکر برخی از جنبه های آن پرداخته که در ذیل به معرفی آنها میپردازیم:
حسیبی (1370) به بررسی مشکلات عدم تأسیس مدارس، تأسیس مدارس ملی و همچنین مدارس دولتی دخترانه پرداخته است که اطلاعاتی درمورد آموزش دختران تا قبل از عصر پهلوی در اختیار ما قرار میدهد.
اتحادیه (1373) به بررسی وضعیت زنان در دوره قاجار پرداخته است که اطلاعاتی در مورد نقش آنها در فعالیتهای اجتماعی عصر مورد نظر در اختیار ما قرار میدهد.
دلریش(1375)در فصل چهارم کتاب خود به بررسی نحوه آموزش دختران و زنان در دوره قاجار پرداخته است.
قاسمیپویا (1377) به بررسی مدارس جدید در دوره قاجاریه پرداخته است که در مورد مدارس دخترانه موجود در شهرستانهای مختلف ایران اطلاعاتی را ارائه داده است.
ترابیفارسانی(1378) به بررسی تأسیس و گسترش مدارس دخترانه پرداخته است.
