خصوصیات فیزیکی، مکانیکی و ضد میکروبی فیلمهای نشاسته سیب زمینی حاوی 4 غلظت (0، 15، 25 و 35%) مورد مطاله قرار گرفت. در این تحقیق فیلمهای نشاسته سیب زمینی حاوی غلظت های مختلف عصاره آبی گیاه مریم نخودی تولید و خصوصیات آنها شامل مقاومت به کشش، کشش در نقطه پارگی، مدول یانگ، ضخامت، نفوذ پذیری به بخار آب و اکسیژن، حلالیت، فاکتورهای رنگ سنجی، طیف الکترو مغناطیس و خصوصیات ضد میکروبی علیه باکتری اشرشیا کلی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج بدست آمده نشان داد که افزودن عصاره آبی مریم نخودی به طور معنی داری تاثیر بر ضخامت فیلمهای نشاسته سیب زمینی نداشته در حالی که باعث افزایش حلالیت، نفوذپذیری به بخار آب و اکسیژن، کشش در نقطه پارگی و فاکتور b گردیده است. مقاومت به کشش، مدول یانگ، فاکتور L و a رنگ سنجی فیلمهای مختلف نشاسته سیب زمینی کاهش پیدا کرد. بررسی طیف FT-IR فیلمهای نشاسته نشان داد که هیچ گروه عاملی جدیدی بعد از به کاربردن عصاره مریم نخودی ظاهر نشده است که نشان می دهد تنها تعامل فیزیکی بین عصاره و ماتریکس فیلم رخ می دهد.
کلیات تحقیق
امنیت مواد غدایی یک مسئله در سطح جهانی است که همه انسانها درگیر آن هستند. بسیاری از مواد غذایی فساد پذیرند و برای رسیدن به یک عمر انبار داری مناسب نیاز به مراقبت در مراحل تولید، انبار و پخش در برابر میکروبهای فسادزا و بیماریزا هستند. مصرف غذاهای آلوده به میکروبهای بیماری زا سالیانه حدود 30 درصد مردم دنیا را گرفتار می کند. تخمین زده شده که 30 درصد از مردم کشورهای صنعتی سالیانه دچار بیماری هایی با منشآ غذایی میشوند و در سال 2000 حدود 2 میلیون نفر از بیماریهای گوارشی و اسهال در سراسر دنیا مردهاند. به رغم پیشرفتهای جدید در روشهای تولید مواد غذایی، ایمنی مواد غذایی موضوعی است که به طور فزایندهای مورد توجه قرار گرفته است. بنابراین هنوز نیاز به روشهای جدید برای کاهش و از بین بردن میکرواورگانیسمهای بیماری زا (احتمالا روشهای ترکیبی) در مواد غذایی احساس میگردد. امروزه تمایل به استفاده از نگهدارندههای شیمیایی و موادی که بر روی سلامت انسان و محیط زیست اثر منفی دارند در صنعت مواد غذایی از طرف مصرف کنندگان و تولید کنندگان مواد غذایی کاهش یافته است.
استفاده از گیاهان دارویی از زمانهای بسیار قدیم برای بهبود عطر و طعم غذا، استفادههای دارویی و درمان بسیاری از بیماریها کاربرد داشته است. بیش از 2000 سال قبل در مصر، هند و ایران باستان روش تقطیر برای استخراج اسانس و عصاره گیاهان دارویی به کار رفته است. از گیاهان دارویی پر استفاده، میتوان به چوب درخت عرعر، میخک، جوز، رازیانه، فلفل و دارچین اشاره کرد (15 و 27).
بسیاری از فراوردههای غدایی به صورت طبیعی فاسد شدنی هستند، در نتیجه برای افزایش ماندگاری در طول فرایند تولید، انبارداری و توزیع احتیاج به نگهداری و محافظت دارند. در صنعت تولید مواد غذایی برای افزایش ماندگاری از مواد و نگهدارندههای شیمیایی استفاده می شود.این مواد از طریق کاهش یا ممانعت از رشد میکروبها باعث افزایش عمر انباری مواد غذایی میشوند. لازم به ذکر است که در حال حاضر مصرف کنندگان در رابطه با بهره گرفتن از افزودنی های شیمیایی و سنتزی آگاهی و نگرانی بیشتری دارند. بنابراین مواد غذایی فرایند شده با نگهدارندهای طبیعی روز به روز بیشتر مورد توجه قرار میگیرند. اسانس و عصارههای حاصل از متابولیت های ثانویه گیاهان دارویی به دلیل خواص بیولوژیک مناسب به ویژه خواص ضد میکروبی و همچنین ایجاد عطر و طعم مطبوع برای جایگزینی نگهدارندههای شیمیایی بسیار مناسب میباشند(22، 33، 45 و 46).
نگهداری مواد غذایی یک مبارزه مداوم با میکروبهای فسادزا و بیماری زاست. معولآ فرایندهای نگهداری و محافظت از مواد غذایی مانند حرارت دهی، سردکردن، و افزودن مواد ضد میکروبی باعث تغییرات نامطلوب در خواص حسی مواد غذایی و کاهش ارزش تغذیه ای آنها می شود. تحقیقات زیادی برای جایگزینی روشهای سنتی نگهداری مواد غذایی با روشهای جدید برای بهبود مزه، ارزش غدایی و حالت طبیعی ماده غدایی انجام شده است. در سالهای اخیر مصرف کنندگان حساسیتهای بیشتری را نسبت به فرایند تولید مواد غذایی که مصرف می کنند نشان میدهند. نگهدارندهای شیمیایی که سالها برای نگهداری مواد غذایی مورد استفاده قرار میگرفتهاند ممکن
خرید اینترنتی فایل کامل :
است اثرات منفی بر ویژگیهای ماده غدایی و سلامت انسان داشته باشد. بنابراین توجه و گرایش به سمت نگهدارندههای طبیعی مانند اسانس و عصارههای گیاهان دارویی روز به روز بیشتر می شود (42).
عفونت و مسمومیت غذایی باعث بیماریهای زیادی در سراسر دنیا می شود. میکروبهای موجود در مواد غذایی به دلایل مختلفی مانند فرایند نامناسب باعث بیماریهای مختلفی میشوند. گونه های سالمونلا، استافیلوکوکوس اورئوس و اشرشیاکلی از معمولترین میکروبهای بیماری زا در مواد غذایی هستند که به طور گستردهای از مواد غذایی جداسازی شده اند. میکروارگانسمهای بیماریزا و فسادزا باعث فساد و کاهش کیفیت و مقبولیت مواد غذایی می شود. این میکروبها باعث کاهش عمر انبار داری مواد غذایی میشوند که یک مسئله بسیار مهم در صنعت غذاست(37 و 56).
اسانس ها به علت طبیعی بودن و به طور کلی خواص ضد میکروبی و بیولوژیکی مناسب، بسیار مورد قبول مصرف کنندهها هستند. کاهش بیماریها، کاهش مشکلات زیست محیطی، و کاهش مقاومت میکروبها به نگهدارندههای شیمیایی و مزیتهای دیگر باعث افزایش کاربرد اسانس ها در صنعت غذا و بسته بندی مواد غذایی می شود (11).
مواد موثرهی گیاهان دارویی جزئی از متابولیتهای ثانویه گیاهی می باشند. این متابولیتها در حقیقت حاصل فعالیت چرخههای بیوسنتزی فرعی هستند که از چرخههای بیوسنتزی حیاتی (متابولیسم اولیه) مشتق می شوند و می توان آنها را پایانههای متابولیسم در یاختههای گیاهی دانست. در حقیقت، حضور این مواد در یک گیاه باعث افزایش قدرت سازگاری آن با محیط، افزایش مقاومت و قدرت دفاعی در برابر حشرات و حیوانات و همچنین توان رقابتی بالاتر نسبت به گونه های شبیه خود می شود. دلیل اصلی توجه بشر به متابولیتهای ثانویه گیاهی، مصارف بسیار گستردهای است که این فرآوردهها در داروسازی، صنایع غذایی، کشاورزی و صنعت دارند. در حدود پنجاه هزار ماده شیمیایی فعال مختلف از 20 تا 30٪ گیاهان آلی که مورد شناسایی قرار گرفتهاند، جداسازی گردیده است و این فهرست پیوسته در حال گسترش بوده و هر روزه کشفیات جدیدی در این زمینه صورت می گیرد (25، 26 و 53).
ترکیبات ثانویه گیاهان خواص بیولوژیکی زیادی دارند که خواص ضداکسایشی یکی از آنهاست. مطالعات نشان میدهد که ترکیبات ضداکسایشی موجود در میوه ها و سبزیجات باعث ممانعت از ایجاد بیماریهای زیادی میشوند. بنابراین روز به روز اهمیت مواد ضداکسایش به ویژه ضداکسایشهای طبیعی که عوارض ضداکسایشهای شیمیایی را نیز ندارند بیشتر می شود. استرسهای اکسایشی در ایجاد بیماریهای مزمنی نظیر سرطان، بیماریهای قلبی-عروقی، سندروم دوون و مشکلات حرکتی مؤثر است. از بین ضداکسایشهای گیاهی ترکیبات فنولی گستردگی بیشتری دارند. خواص ضداکسایشی این ترکیبات فنولی عمدتآ مربوط به خواص احیا کنندگی و ساختار شیمیایی آنهاست که قادر به خنثی کردن رادیکالهای آزاد، تشکیل کمپلکس با یونهای فلزی و خاموش کردن اکسیژن یگانه و سهگانه هستند. ترکیبات فنولی از طریق دادن الکترون به رادیکالهای آزاد واکنش اکسیداسیون را متوقف می کنند(31 و 54).