نقش فرآورده های دامی در زندگی انسانی
شکی نیست که پیشرفت همه جانبه بستگی به سلامت روحی و جسمی افراد آن جامعه دارد، و لازمه این سلامت در درجه اول، غذای کافی و کامل است و در میان مواد غذایی مختلف آنچه پیش از هر ماده دیگری مورد نیاز روزانه انسان است، پروتیین به ویژه نوع حیوانی آن است. در اغلب دنیا از جمله در ایران کمبود و فقر پروتیین حیوانی وجود دارد،آمار به خوبی نشان میدهند که میزان پروتیین دریافت شده توسط هر فرد ایرانی در روز با مقدار واقعی نیاز بدن آن فرد تفاوت زیادی دارد و این منجر به ایجاد صدمات جسمی و روانی به افراد میشود (پوررضا، 1384).
با افزایش نیاز به پروتیین در جامعه، رقابت هر چه بیشتری ممکن است بین انسان و دام ایجاد گردد و اگر قرار باشد دامها در چنین رقابتی در آینده موفق باشند باید همه تلاشها را برای تولید دامها با بازده بالاتر به کار گرفت. پروتیین حیوانی به لحاظ دارا بودن تمام اسید های آمینه مورد نیاز بدن انسان و هضم راحتتر به همان اندازه ای که ضروری است، نسبت به پروتیین گیاهی هم برتری دارد (پوررضا،1384 و زرگری، 1370).
بلدرچین به لحاظ سن پایین قابل عرضه به بازار در 6-5 هفتگی برای مصرف گوشت، تخم گذاری خوب، ضریب تبدیل غذایی مطلوب، نیاز به فضای پرورشی كم نسبت به مرغ، مقاومت نسبت به بیماری ها و دارا بودن هزینه كم برای پرورش، توجه پرورش دهندگان تجاری را نیز به خود جلب كرده است (ولی، 1388).
اهمیت تغذیه دام و طیورهنگامی آشکار میشود که بدانیم 70 درصد از کل هزینه پرورش طیور مربوط به تامین جیره غذایی آن ها است که البته این هزینه در تولید جوجه های گوشتی تا سطح 75 درصد از کل هزینه را به خود اختصاص میدهدگیاهان دارویی از ارزش و اهمیت خاصی در تامین بهداشت و سلامتی جوامع از لحاظ درمان و پیشگیری از بیماریها برخوردار بوده و در خیلی از کشورها برای مقاصد دارویی مورد استفاده قرار میگیرند. یکی از راه های افزایش بازدهی و بهره وری در صنعت طیور گوشتی استفاده از محرکهای رشد است، یکی از این محرکهای رشد گیاهان دارویی میباشد (مکدونالد، 1379). در جوامع بشری استفاده از گیاهان دارویی به این دلیل افزایش یافته است که در پی استفاده از انواع داروهای شیمیایی و آنتیبیوتیک های وسیع الطیف سویههای مقاوم میکروبی ظهور یافته است. آنتیبیوتیکها در محیط دستگاه گوارش تعداد باکتریهای گرم مثبت را کاهش داده و در نتیجه باعث افزایش تعداد باکتریهای گرم منفی همچون اشرشیا کلی[1]میشوند.از مهمترین موارد موثر بر بهره وری مواد خوراکی و به دنبال آن رشد حیوان، تامین سلامت دستگاه گوارشی است. قریب نیم قرن است که در صنعت دامپروری و طیور، از فرآورده های موثر در افزایش رشد، استفاده میشود. عوامل محرک رشد بیشتر در دستگاه گوارش عمل نموده و بعد از تاثیر در این محل، همراه با مدفوع از بدن خارج میشود. هرچند که مکانیسم تاثیر این مواد بر فرایند رشد کاملا مشخص نیست ولی تصور میشود که بسیاری از عوامل محرک رشد با تاثیر مثبتی که بر جمعیت باکتریایی دستگاه گوارشی میگذارند، موجب بهبود عملکرد حیوان میشوند (نیستاکی و همکاران، 1387).
کاربرد آنتی بیوتیکها در پرورش حیوانات اهلی از جمله طیور به دلیل مشکلات زیادی که برای حیوانات و همچنین مصرف کنندگان و نیز محیط زیست بوجود آورده است با
خرید اینترنتی فایل کامل :
انتقادات مختلفی روبرو شده است. به طوری که استفاده از آن ها در طیور در کشورهای اروپایی ممنوع شده و تعداد دیگری از کشورها قوانین سختتری را در خصوص جلوگیری و یا کاهش استفاده از آن ها در جیره های غذایی طیور اتخاذ کردهاند و در کنارآن،جایگزینهای مناسبی برای آن ها معرفی شده است. از مهمترین این جایگزینهامیتوان به گیاهان دارویی و فراورده های حاصله از آن ها اشاره کرد. گیاهان دارویی از سالهای گذشته برای درمان بیماریها در انسان مورد استفاده قرار گرفته و حتی امروزه نیز علی رغم پیشرفتهای علمی و صنعتی، منشاء بسیاری از داروها، گیاهان میباشند.از جمله مزایای استفاده از گیاهان دارویی میتوان به ساده بودن کاربرد و نداشتن اثرات جانبی سوء بر عملکرد حیوانات و نیز باقی نماندن بقایای مضر در فرآورده های تولیدی اشاره نمود. در ضمن، با بهره گرفتن از این نوع فرآورده های گیاهی، میتوان از مزایای مختلف آن ها از جمله خواص درمانی شان در مصرف کنندگان سود برد (امید بیگی، 1379).
پروبیوتیکها با تحریک رشد باکتریهای مفید روده به کاهش بیماریزایی میکروبهای مضر کمک میکنند. برخلاف آنتیبیوتیکها، پروبیوتیکها موجودات زنده هستند که مکانیسم عمل آن ها متکی به جایگزینی و زنده ماندن در دستگاه گوارش است (چیچلووسکی و همکاران ، 2007). پروبیوتیکها باعث افزایش جمعیت میکرو فلور طبیعی رودهها میشوند و با ممانعت از رشد گونههای بیماریزا همانند سالمونلا، اشریشیاکلی، لیستریا، کلستریدیومها باعث بهبود راندمان هضم و جذب مواد مغذی و هم چنین قابلیت دسترسی انرژی میشوند (پاترسون و بورخولدر، 2003 ؛ الخالف و همکاران، 2010).
از این رو این تحقیق برای شناخت و بررسی اثرات شیکوریدین (مخلوط گیاهی رازیانه، کاسنی و شنبلیله) در مقایسه با پروبیوتیک پروتکسین بر روی بلدرچین های ژاپنی صورت گرفت.